Covid-19

introductie

2020 beloofde voor Ouderenzorg Glorieux een kanteljaar te worden. Er stonden heel wat projecten op de agenda, onder andere de certificering van PREZO Woonzorg en de verhuis naar de 2de fase van de nieuwbouw van WZC De Samaritaan.

Het werd echter een bizar jaar, een moeilijk jaar en dit in het bijzonder voor de bewoners van de woonzorgcentra. Eind februari 2020 ontvingen de woonzorgcentra de eerste communicatie van de Vlaamse Overheid naar aanleiding van het, toen nog onbekende, coronavirus. Op 12 maart gingen alle woonzorgcentra in lockdown, kort nadien volgde het hele land.

Aan het begin van de zomer volgden versoepelingen, al bleven de maatregelen voor de woonzorgcentra streng. Kamerbezoek was slechts van korte duur. In het najaar volgde opnieuw een periode waarin het betreden en verlaten van het woonzorgcentrum ten stelligste werd afgeraden. Gedurende de pandemie werd maximaal ingezet op het onderhouden van contacten met families.

Onze bewoners konden maandenlang geen bezoek ontvangen, hoogstens een raamcontact was mogelijk. Er werd gezocht naar alternatieve manieren om “samen” te zijn. Babbelboxen werden ingericht en tablets werden gebruikt om te skypen met familieleden en geliefden. Nog nooit werden zoveel brieven en kaartjes geschreven. Maar ook van buiten uit kwamen tal van hartverwarmende initiatieven, en dit voor zowel de bewoners als medewerkers. Wij zijn hen hiervoor enorm dankbaar.

Vicky Saveyn, diensthoofd sociale dienst - administratie - kwaliteitscoördinator woonleefteam

Zowel WZC Hogerlucht als WZC De Samaritaan hadden te maken met een uitbraak van het coronavirus. Heel wat bewoners en medewerkers werden getroffen. Wij moesten op korte tijd ook afscheid nemen van een aantal bewoners. Het woonzorgcentrum Sint-Leonard bleef gespaard van besmettingen.

2020 was een jaar op het scherp van de snee, met vertwijfeling, stress, angst en verdriet. Maar ook een jaar waarin de verbondenheid alles overheerste en waarin tal van hartverwarmende taferelen zich afspeelden. Bewoners en families toonden veel begrip. Medewerkers stonden altijd klaar om, in onuitgegeven omstandigheden, te doen wat moest gedaan worden. Om er elke dag opnieuw met veel zorgzaamheid en deskundigheid te zijn voor onze bewoners.